وقتی دولت‌ها می‌آیند، دولت‌های قبلی را نقد می‌کنند و وعده آبادانی اقتصاد ایران را می‌دهند. تا هستند خود را بهترین دولت می‌دانند و وقتی می‌روند، وعده‌ها و شعارهای بسیاری روی زمین می‌ماند.
اقتصاد ایران گویا با برنامهریزی کاغذی میانه خوبی دارد و با برنامهریزی عملیاتی غریبه است. این پرونده تلاش دارد تا آسیب‌شناسی کند چرا دولت‌های ایران برنامه‌‌ریز هستند و برنامه گریز؟
